Contextuele therapie
Wat is contextuele therapie?
Het Contextuele Gedachtegoed is mijn basishouding in het therapieproces. Vanuit contextueel perspectief wordt gekeken naar de hele context van jouw leven. Want levensvragen kunnen niet los gezien worden van dat, wat door de generaties heen is doorgegeven en ontvangen. Relaties in je gezin en familie vormen je en confronteren je soms met moeilijke en pijnlijke dingen in je relaties.
In therapie gaan we samen op zoek naar dingen uit je verleden die nog steeds een rol spelen in je huidige gedrag. Wanneer je je daarvan bewust wordt, kun je bepaald gedrag leren loslaten en in een proces van verandering nieuwe keuzes leren maken, die je vrijheid brengen.
Herstel van betrouwbaarheid in relaties is een belangrijk thema in contextuele therapie. In iedere relatie is een mens op zoek naar betrouwbaarheid en verbinding met de ander. Of dat nu met je kinderen, je ouders, vrienden of je werkgever is. Betrouwbare relaties waarin je passend kunt geven en ontvangen zijn van essentieel belang in het leven van mensen.
Mijn visie is dat, wanneer mensen uit evenwicht zijn, heling en een nieuwe balans vooral lukken door verbinding met betekenisvolle anderen. Dat geldt voor kinderen, gezinnen en natuurlijk ook voor volwassenen zelf. Zo werk ik, en dat geeft vertrouwen en blijvend resultaat.
Individuele gesprekken
Ieder mens komt problemen tegen in zijn leven, privé of in het werk. Meestal lukt het om hiermee om te gaan, maar soms kan het je teveel worden en is er meer nodig om verder te kunnen met je leven.
Bij individuele contextuele therapie gaan we met elkaar de patronen in je gezin van herkomst verkennen. We onderzoeken jouw plaats in het gezin en in andere relaties. Op welke manier heb je leren zorgen, waar liggen je loyaliteiten, hoe heb je leren geven en ontvangen? Werd je gezien en gehoord als kind, in jouw eigenheid? De antwoorden hierop bepalen voor een groot deel de manier waarop je nu met problemen omgaat en hoe je in relaties staat.
Samen gaan we op zoek naar nieuwe manieren van verbinding met anderen, die je vrijheid brengen en zelfvalidatie.
In ‘de Tussenruimte’ kun je terecht met allerlei vragen. Een aantal voorbeelden:
- Ik vind het te belangrijk wat anderen over mij denken.
- Ik heb een moeizame verhouding met mijn ouders
- Het verdriet uit mijn jeugd lijkt me in te halen. Ik weet niet hoe ik verder moet.
- Ik word zo moe van mijn eigen perfectionisme.
- Ik heb lichamelijke klachten zonder medische oorzaak.
- Ik heb een diagnose en vind het moeilijk hiermee om te gaan.
- Ik voel me snel schuldig en minderwaardig.
- Ik kan me moeilijk binden en voel me eenzaam.
- Ik los altijd alles voor anderen op en kom aan mezelf niet toe.
Bij ‘de Tussenruimte’ kun je terecht met uiteenlopende opvoedingsvragen:
- Problemen in de opvoeding, bijvoorbeeld met grenzen en afspraken.
- Hechtingsproblemen in het gezin.
- Moeite in de omgang met jonge kinderen, pubers of adolescenten.
- Ontwikkelingsproblemen van (één van) de kinderen.
- Gedragsproblematiek van (één van) de kinderen.
- Verdergaan na een diagnose van (een van) de kinderen of ouder(s).
- Problemen met zelfbeeld en keuzes als opvoeder (wil ik het doen zoals mijn ouders?)
Oudergesprekken en gezinsgesprekken
Als ouders wil je het liefst dat alles goed gaat met je kind. Wat moeilijk is het als het anders loopt en er problemen ontstaan. Het kan je als ouders een gevoel van falen geven. Je weet niet meer hoe het verder moet.
In de begeleiding gaan we met elkaar op weg om de oorzaken van het gedrag op te zoeken. Van daaruit gaan we samen bouwen aan een nieuwe manier van verbinding met elkaar, als ouders en kind. Om van daaruit weer van elkaar te kunnen genieten.
